Πιο κοντά στον αόρατο μανδύα

ΛΟΝΔΙΝΟ. Η «αορατότητα», η ανάπτυξη μιας μεθόδου που θα κάνει τα πράγματα ή ακόμη και ζωντανούς οργανισμούς αόρατους, αποτελεί αντικείμενο προσπάθειας από τον άνθρωπο εδώ και πολλούς αιώνες. Τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη μιας νέας γενιάς υλικών που είναι γνωστά με τον όρο «μετα-υλικά» έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη συστημάτων που μπορούν να «κρύβουν» από την κοινή θέα τα αντικείμενα που βρίσκονται στο πεδίο δράσης τους.
Πρόκειται για συσκευές που αποτελούνται από εναλλασσόμενες στρώσεις μεταλλικών ράβδων και δακτυλίων που τοποθετούνται πάνω σε κυψελοειδείς διατάξεις σε πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων.

Βρετανοί επιστήμονες πραγματοποίησαν ένα σημαντικό βήμα στην κατασκευή ενός «μανδύα αορατότητας» καθώς κατασκεύασαν ένα εύκαμπτο φιλμ από ένα «μετα-υλικό», το οποίο «χειραγωγεί» με τέτοιον τρόπο το φως που πέφτει πάνω στα αντικείμενα ώστε ουσιαστικά τα εξαφανίζει από το οπτικό πεδίο των θεατών.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του St. Αndrews στη Σκωτία χρησιμοποίησαν ένα λεπτό φιλμ από πολυμερές που περιέχει μικροσκοπικές δομές οι οποίες δίνουν στο υλικό το χαρακτηριστικό ενός εύκαμπτου τρισδιάστατου «μεταυλικού» που «απωθεί» το φως το οποίο πέφτει πάνω του και το στρέφει προς άλλες κατευθύνσεις. Η εκτροπή του φωτός έχει ως συνέπεια το αντικείμενο (που δεν «απορροφά» πια το φως) να γίνεται «αόρατο».

Η ειδοποιός διαφορά του metaflex σε σχέση με τα άλλα «μετα-υλικά» είναι ότι είναι μαλακό και εύκαμπτο και άρα θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε υφάσματα και έτσι (θεωρητικά) να κάνει «αόρατο» αυτόν που θα φορούσε ένα ρούχο φτιαγμένο από αυτό.

tovima.gr