Δύο Ιταλοί δίνουν μαθήματα ελληνικής μουσικής – και όχι μόνο – παράδοσης, εν μέσω κρίσης, φτιάχνοντας ένα εξαιρετικό βιωματικό ντοκιμαντέρ για την «ψυχή» του ρεμπέτικου. Δεν πρόκειται για τυχαίους δημιουργούς...
Ο σκηνοθέτης Αντρέα Σεγκρέ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του νέου Ιταλικού κινηματογράφου, με σημαντική πορεία στο χώρο του κοινωνικού-ερευνητικού ντοκιμαντέρ. Ο δε Βινίτσιο Καποσέλα είναι ένας ανήσυχος τραγουδοποιός και περφόρμερ, του οποίου το τελευταίο cd, με τίτλο «Rebetiko Gymnastas», κυκλοφορεί αυτές τις μέρες.
Αποτέλεσμα; ένα ντοκιμαντέρ – το Indebito – διάρκειας 84 λεπτών, για το ρεμπέτικο και την ελληνική κρίση, με πρωταγωνιστές τους:
Vinicio Capossela, Theodora Athanasiou, Bufos Puppet Theatre (Anneta Stefanopoulou, Agni Papadeli- Rossetou), GiorgisChristofilakis, Keti Dali, Pantelis Hatzikiriakos, Dimitris Kontogiannis, Vasilis Korakakis, Stefanos Magoulas, Dimitris Mistakidis, Manolis Pappos, NikosStrouthopoulos, Timoleon Tzanis, Evgenios Voulgaris, Panagiotis Xanthopoulos.
Το «Indebito» μπορείτε να το παρακολουθήσετε στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας (Ιερά Οδός 48, 104 35, Κεραμικός, Αθήνα), καθημερινά στις 20:00 μέχρι την Τετάρτη 4/12/13.
Για το ντοκιμαντέρ έχει γράψει ο Σωτήρης Μπέκας στο Musicpaper.gr:
«Η ώρα του ρεμπέτικου» μέσα στη δίνη της κρίσης. Παράδοξο; Πιθανόν, μα κι από τη φύση του είναι ανένταχτο αυτό το δωρικό, μουσικό ιδίωμα, που στάθηκε αφορμή κι αιτία για την έκφραση μίας λούμπεν, αλλά επαναστατικής κοινωνίας ανθρώπων. Στην Ελλάδα, στη Σμύρνη, στη Σύρα, στον Περαία, στον Βοτανικό, στη Σαλονίκη; Ολούθε. Τα απομεινάρια του ξέμειναν σε όλα αυτά τα μέρη και κυρίως στις πάλαι ποτέ φτωχογειτονιές που τώρα αναβιώνουν μνήμες αλλοτινές, υπό πιο ασφαλείς συνθήκες. Το ρεμπέτικο μπήκε στο ρουθούνι της κυβερνώσας τάξης, έγινε ένα με τον καπνό και τη σκόνη, μπήκε κάτω από το σακάκι του μάγκα εν είδει μουσικού οργάνου (μπαγλαμάς...). Μέχρι και τον Τσιτσάνη ανάγκασε να καθυστερήσει λίγο παραπάνω έως ότου βγάλει προς τα έξω τα μεγάλα «διαμάντια».
Είναι όλα αυτά επίκαιρα; Αυτό το ερώτημα, σκάλωσε στο μυαλό (ανήσυχο, ακάματο, πολύχρωμο) του Vinicio Capossela όταν λίγο πριν από την έκδοση του πρόσφατου cd του «Rebetiko Gymnastas» αποφάσισε να καταπιαστεί με το ζήτημα. Στον σπουδαίο Ιταλό τραγουδοποιό και περφόρμερ δεν έφτανε μία δική του μουσική προσέγγιση στην όλη ιστορία. Ήθελε το βίωμα εκ των έσω και αναμοχλεύοντας τα μονοπάτια να βρει το κατά πόσο τα χνάρια φρεσκαρίστηκαν. Δεν νομίζω πως θα μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή, από το να διαλέξει ως ανιχνευτή έναν από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του νέου Ιταλικού σινεμά και ήδη με σημαντική πορεία στο χώρο του κοινωνικού – ερευνητικού ντοκιμαντέρ, τον Andrea Segre.
Οι δυο τους αποφάσισαν να πέσουν στα βαθιά και να καταδυθούν στα «θολά»(;) νερά της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου να διαπιστώσουν αν και που βρίσκεται στο ανάμεσα το ρεμπέτικο. Με μια πολύ δεμένη και συγκροτημένη ομάδα συνεργατών (κορυφαίων επαγγελματιών του είδους...) ταξίδεψαν από το Μιλάνο για Αθήνα και ακολούθως Θεσσαλονίκη. Στα μέσα Ιουνίου. Η έρευνα απέφερε καρπούς. Έφερε και συγκινήσεις, έντονες αναμνήσεις, βαθιές συναναστροφές. Και μουσική. Με αναθυμιάσεις ρεμπέτικου στο φουλ. Η ιταλοελληνική παροικία που σχηματίστηκε –με τα πολλά- πάλεψε να αφουγκραστεί το εκλογικό κλίμα των ημερών (κάλπη της 17ης Ιουνίου), τον αντίκτυπο στον περίγυρο και να ψάξει τους μουσικούς, τους ερευνητές, τους εραστές και το κοινό του ρεμπέτικου στο σήμερα. Κι από σκόνη, βρέθηκε χρυσάφι.
Το αποτέλεσμα είναι πλέον έτοιμο. Ένα ντοκιμαντέρ, όχι αφιερωματικό και βασισμένο πάνω στην ιστορία αυτή καθαυτή του είδους, αλλά τολμηρό ως προς την πρόθεση να βάλει το «χέρι» στο μαγκάλι της φωτιάς και να διαπιστώσει αν «καίει» ακόμη.