Οι έξι φίλοι αποτελούν ζωντανή απόδειξη ότι με σωστή οργάνωση και σχεδιασμό τα όνειρα μπορεί να πραγματοποιηθούν. Συναντήσαμε τέσσερα από τα έξι μέλη της παρέας και μιλήσαμε μαζί τους για την νέα τους ζωή, για την οικονομική κρίση, αλλά και για το λόγο που αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους το κλεινόν άστυ.
Την ώρα που η κυβέρνηση εξαγγέλλει τα νέα μέτρα λιτότητας και η εξαθλίωση της κοινωνίας είναι πλέον γεγονός ο Γιάννης, η Ράνια, ο Δημήτρης, η Καλλιόπη, ο Τάσος και ο Λεωνίδας δηλώνουν μεν προβληματισμένοι με την οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά γνωρίζουν ότι έχουν μια μεγαλύτερη ασφάλεια από τους υπόλοιπους καθώς εξαρτώνται μόνο από την φύση. Οι έξι φίλοι πριν από μερικά χρόνια αποφάσισαν να αλλάξουν πορεία στη ζωή τους, να αφήσουν τα άνετα γραφεία τους, να μετακομίσουν στην επαρχία και να ξεκινήσουν μια πιο ανθρώπινη ζωή μακριά από την άχρωμη και αγχώδη ζωή της πόλης.
«Είμαστε αρκετά προβληματισμένοι και γνωρίζουμε ότι συνθήκες διαβίωσης στην πόλη για την μεγαλύτερη μερίδα πολιτών είναι πολύ δύσκολη και θα χειροτερεύσει. Απλώς εμείς εδώ νιώθουμε πιο ασφαλείς γιατί έχουμε μια αυτονομία που δεν έχουν οι άλλοι. Θα μας αγγίξει είναι σίγουρο, απλά έχουμε περισσότερες εναλλακτικές που δεν έχουν οι άνθρωποι στα αστικά κέντρα. Εμείς μπορούμε να καλλιεργήσουμε πράγματα και να ζήσουμε. Μπορούμε να στρέψουμε αλλού το δυναμικό μας και να καλυφτούμε από αυτό, δεν εξαρτόμαστε από κανένα προϊστάμενο» δηλώνει η δικηγόρος της παρέας Ράνια.Θα είναι ωραία στον παράδεισο
Η ιστορία της παρέας ξεκίνησε από την Αθήνα, όταν έπεσε η ιδέα μεταξύ αστείου και σοβαρού, να ζήσουν με έναν τρόπο πιο φυσικό, λίγο πιο ανθρώπινο, με πιο ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις. «Σε όλους άρεσε η ιδέα αυτή, αλλά η σχέση μας τότε με την ύπαιθρο ήταν πολύ μακρινή, όπως είναι και για τους περισσότερους Αθηναίους. Κάναμε εκδρομές αλλά μέχρι εκεί. Με το πέρασμα του χρόνου η ιδέα αυτή γινόταν ακόμα πιο δυνατή και θέλαμε να την πραγματοποιήσουμε. Έτσι λοιπόν όταν έπεσε η ιδέα, βρήκε γόνιμο από όλους και το κυνηγήσαμε. Αρχίσαμε να ψάχνουμε σε όλη την Ελλάδα, μέρη τα οποία να καλύπτουν τα κριτήρια μας και καταλήξαμε στο μαγευτικό χωριό Λουκάς» εξηγεί ο ψυχολόγος της παρέας Γιάννης. «Ξεκινώντας ήδη από την Αθήνα είχαμε ένα πλάνο για το τι ζητούσαμε. Θέλαμε μια ενιαία έκταση, να είναι εύκολη για να καλλιεργηθεί, να έχει πρόσβαση σε νερό, και να μην είναι μακριά από κάποιο αστικό κέντρο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά και για μια ποιοτική διασκέδαση» αναφέρει ο Δημήτρης.
Η απόφαση που πήρε η παρέα δεν ήταν κάτι εύκολο καθώς όλοι θα έπρεπε να αφήσουν τις δουλειές τους και τις ανέσεις που τους πρόσφερε η πόλη για να ζήσουν μια πιο εναλλακτική ζωή. «Το βασικό σκεπτικό ήταν ότι η ζωή στην Αθήνα χειροτερεύει. Αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι δεν είχαμε χρόνο να ειδωθούμε. Βλεπόμασταν το σαββατοκύριακο αλλά και τότε δεν κάναμε κάτι , μέναμε σπίτι και παίζαμε επιτραπέζια καθώς ήμασταν κουρασμένοι από τη δουλειά. Έτσι καθίσαμε και σκεφτήκαμε τι μας προσφέρει ένα αστικό κέντρο. Μας προσφέρει άγχος, αβεβαιότητα, κακές σχέσεις με το γενικότερο περιβάλλον και την ιδέα της δυνατότητας, γιατί ιδέα είναι , δηλαδή, ότι μπορώ να πάω σε ένα μπαράκι αλλά επί της ουσίας δεν πηγαίναμε» εξηγεί η Ράνια.
Η Καλλιόπη, η γραφίστρια της παρέας, η οποία είναι παντρεμένη με τον Γιάννη αποφάσισε να αποδράσει στην επαρχία γιατί όπως εξηγεί δεν επικοινωνούσε καθόλου με τον σύντροφό της. « Εγώ με τον Δημήτρη ζούμε μαζί πολλά χρόνια. Σε κάποια φάση όμως είχαμε φτάσει στο σημείο να επικοινωνούμε με σημειωματάκια που αφήναμε ο ένας στον άλλον στο ψυγείο. Όταν πήγαινα εγώ, έφευγε ο Δημήτρης για δουλειά. Δεν ήταν ζωή αυτή και γνωρίζω ότι τα περισσότερα ζευγάρια που ζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα έτσι ζουν. Εγώ απλά δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω κατ αυτόν τον τρόπο» αναφέρει η ίδια Αφού η παρέα των έξι φίλων πήρε την μεγάλη απόφαση, θεώρησε ότι έπρεπε πρώτα να δοκιμάσουν, εάν μπορούν να συμβιώσουν όλοι μαζί. Γι αυτό το λόγο νοίκιασαν όλοι διαμερίσματα σε μια πολυκατοικία «Αρχικά επιλέξαμε να ζήσουμε όλοι μαζί σε μια πολυκατοικία για να δούμε πως θα πάει. Τα σαββατοκύριακα τα περνάγαμε όλοι μαζί, και αυτό το δοκιμάσαμε για αρκετά χρόνια πριν έρθουμε εδώ. Με τον τρόπο αυτό σκεφτήκαμε ότι θα ελαχιστοποιήσουμε το ρίσκο και θα δούμε εάν πραγματικά μπορούμε να συμβιώσουμε» λέει ο Γιάννης
Η γίδα και οι αναποδιές
Η εγκατάσταση της παρέας αλλά και η μετάβαση της στον αγροτικό τρόπο ζωής δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες τις οποίες όμως κατάφεραν με χιούμορ να τις ξεπεράσουν. « Υπάρχουν πολλές δυσκολίες τις οποίες δεν μπορείς να φανταστείς εάν δεν τις ζήσεις και για αυτό θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος» λέει ο Δημήτρης. «Όταν ήρθαμε δεν είχαμε τίποτε. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό και φυσικά δεν είχαμε θέρμανση. Είχαμε μόνο κάτι λάμπες πετρελαίου και για ζεστό νερό είχαμε θερμοσίφωνες με ξύλο. Δυστυχώς όμως λόγω της παράνομης ξυλείας το δασαρχείο της περιοχής σταμάτησε να δίνει ξύλα και αναγκαστήκαμε να βρούμε μια λύση στο θέμα θέρμανσης. Βάλαμε λοιπόν καλοριφέρ. Τώρα όμως με την τιμή πετρελαίου να βρίσκεται στα ύψη μάλλον θα το γυρίζουμε πάλι στο τζάκι και στις ξυλόσομπες» αναφέρει ο Γιάννης.
Ωστόσο δεν έλειψαν και τα αστεία περιστατικά μιας και η αρχική τους απειρία τους σε αγροτικά ζητήματα τους έβαλε αρκετές φορές σε μπελάδες. « Στην αρχή είχαμε ρίξει πολύ γέλιο, αλλά βασικά περισσότερο γέλαγαν οι γύρω μας. Θυμάμαι ακόμα το περιστατικό με την πρώτη γίδα που μας είχαν φέρει. Σηκώνουμε το πάνω χείλος και βλέπουμε ότι δεν είχε δόντια. Σκεφτόμαστε λοιπόν ότι μας κορόιδεψαν και ότι δεν έχει δόντια γιατί είναι πολύ γρια. Αναλογιζόμαστε ότι δεν γίνεται να μας κορόιδεψαν γιατί μας το είχε φέρει ένα φίλος από το διπλανό χωριό και μας είχε είπε ότι είναι τριών ετών. Ήρθε λοιπόν εδώ ο πωλητής και τον ρωτήσαμε γιατί μας έδωσε μια ηλικιωμένη γίδα. Όπως ήτα φυσικό ο αγρότης δεν μπορούσε να σταματήσει να γελάει και μας ενημέρωσε ότι η γίδες δεν έχουν οδοντοστοιχία στο επάνω χείλος» καταλήγει η Ράνια.
http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=162658
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου