Και ανασχηματισμός… και εκλογές!

Η κρίση, την οποία κουραστήκαμε να επικαλούμαστε ως δικαιολογία... για τις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες μας, κατέδειξε απερίφραστα πόσο πίσω βρίσκεται η Ελλάδα σε επίπεδο δημοσιογραφίας.

Διαβάζεις κείμενα, στις εφημερίδες και το διαδίκτυο, ακούς αναλύσεις στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, και τις περισσότερες φορές απορείς με τη στενότητα του πνεύματος. Την πενία αναλυτικής διείσδυσης και της ικανότητας να δει κανείς… πέρα από τη μύτη του.

Με αφορμή το «vertigo» που περνάει η Κυβέρνηση Παπανδρέου εδώ και μια εβδομάδα, τα σενάρια που κυριαρχούν πλέον στον Τύπο, επικεντρώνονται σε ένα κεφαλαιώδες πολιτικό δίλημμα, που φέρεται να αντιμετωπίζει ο Πρωθυπουργός: Ανασχηματισμός ή εκλογές;

Δηλαδή, τι τον εμποδίζει να κάνει και τα δυο; Τι αποτρέπει τον Γιώργο Παπανδρέου από το να κάνει το αυτονόητο για την πολιτική επιβίωση του ΠΑΣΟΚ, και την υπεράσπιση της προσωπικής του υστεροφημίας; Γιατί ο ανασχηματισμός αποκλείει τις εκλογές; Και γιατί μια ενδεχόμενη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες σημαίνει ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να ανακατέψει νωρίτερα την τράπουλα του πολιτικού προσωπικού της Κυβέρνησής του;

Ας βγούμε επιτέλους από τα στερεότυπα της σκέψης και από την επιδερμική ανάλυση: Η πραγματική ρεαλιστική επιλογή που έχει μπροστά του ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, όσο ακόμη το ΠΑΣΟΚ διατηρεί πλεονέκτημα απέναντι στη Νέα Δημοκρατία. Και να φτάσει στις κάλπες, με ένα καινούριο κυβερνητικό σχήμα, έστω κι αν οι νέοι υπουργοί απλώς θα καθίσουν στις καρέκλες τους, ενδεχομένως ούτε καν για έναν μήνα.

Διαφορετικά, θα ζει καθημερινά με το άγχος του «επόμενου Ντόλιου». Ή της επόμενης… βιασύνης του Γιώργου Παπακωνσταντίνου να πανηγυρίσει για μια συγχώνευση στον τραπεζικό κλάδο, που δεν θα γίνει ποτέ.

statesmen