Ίσως είναι η άνοιξη που έρχεται, ίσως το ανανεωμέ-νο ίματζ -πιο χαλαρό, πιο άμεσο, περισσότερο ανεπιτήδευτο- αλλά έχω την αίσθηση ότι η Δήμητρα Ματσούκα νιώθει επιτέλους στα νερά της. Γνωρίζοντας τη Δήμητρα από παλιά, από τα χρόνια του σχολείου, τη θυμάμαι να είναι το αγαπημένο παιδί της φιλολόγου...... να αριστεύει στα θεωρητικά και να λύνει τα συντακτικά προβλήματα πιο γρήγορα από σουντόκου.
Κι ίσως για τον λόγο αυτό δεν κατάφερα ποτέ να τη δω ως σταρ. Δεν μπορούσα να διαχωρίσω την εικόνα της διάσημης από το ροκ πρόσωπο που ξεχώριζε από τα υπόλοιπα κορίτσια της Γλυφάδας καθώς έβλεπε προχωρημένες παραστάσεις και κλεινόταν τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα στις σκοτεινές κινηματογραφικές αίθουσες. Σνομπάροντας οτιδήποτε εύκολο -είναι αλήθεια ότι ήταν το πιο παράξενο κορίτσι στο σχολείο- αρνιόταν να παίξει με τα «κοριτσίστικα» σύμβολα: δεν χάραζε ονόματα αγοριών στα θρανία, δεν άκουγε τα ελληνικά της εποχής.
Επιστροφή με έναν ιδιόμορφα «ροκ» ρόλο
Αυτή η ροκ περσόνα επιστρέφει τώρα για τα καλά μέσα από έναν ιδιόμορφα «ροκ» ρόλο, αυτόν του έργου «Το ημέρωμα της στρίγκλας», στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδoς. Ετυχε να τη βρω το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη όπου ανεβαίνει για πρόβες για το έργο και ένιωσα την ίδια χαρά, όπως κάθε φορά. Την τελευταία φορά που την είδα ήταν στην πρεμιέρα του Γιάννη Σμαραγδή -όπου μιλήσαμε στα πεταχτά (για τι άλλο;)- για βιβλία και άλλη μια φορά στα γραφεία της εφημερίδας. Πάντοτε πάντως έχω την ίδια αίσθηση: ότι συναντώ το ίδιο παράξενο κορίτσι, που καταλαβαίνει πολλά αλλά που την καταλαβαίνουν λίγοι.
Κι αυτή η εικόνα που είχα από τη Δήμητρα δεν άλλαξε ποτέ: σαν να είμαστε συνένοχοι στο ίδιο καλλιτεχνικό έγκλημα επειδή αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, φτιαγμένο από στίχους, εικόνες, ανάκατες σκέψεις. «Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό που είναι φτιαγμένα τα όνειρα», έλεγε άλλωστε ο Σαίξπηρ που αυτό τον καιρό έχει μπει για τα καλά στο πετσί της Δήμητρας. Φαντάζομαι τον σκηνοθέτη της παράστασης, τον Γεωργιανό Ρόμπερτ Στούρουα, έναν από τους ενδοξότερους του ρωσικού θεάτρου και από αυτούς που έχουν ανάψει πολλές φορές το φιτίλι στον άκαπνο μέχρι πρότινος χώρο του θεάτρου, να βασανίζει την εξημερωμένη «Στρί γκλα». Για την παλιά καραβάνα, τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, που πρωταγωνιστεί μαζί της στο θρυλικό έργο του Σαίξπηρ, το όνομα Στούρουα είναι κάτι παραπάνω από γνωστό αφού από την «ποδιά» του έχουν περάσει μεγάλα θεατρικά ονόματα όπως ο Κιμούλης, η Καρέζη κ.ά.
Η Δήμητρα είναι τυχερή που συνεργάζεται με τον μεγάλο σκηνοθέτη στο πλαίσιο του νέου ανοίγματος που κάνει το ΚΘΒΕ στα Βαλκάνια με μεγάλες παραστάσεις, νέα ονόματα και κόσμο που ήδη δημιουργεί ουρά έξω από το θέατρο για να δει κάποιο από τα sold out φέτος έργα. Της λέω πόσο χαίρομαι που βρισκόμαστε στη Θεσσαλονίκη με αυτή τη συγκυρία και πόσο τυχερή πρέπει να είναι γι’ αυτή τη συνεργασία.
Οπως τυχερή φαίνεται να είναι και για άλλα στη ζωή της: η τηλεοπτική σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί, οι «Κούκλες», σκίζει, με τη Δήμητρα να δίνει ρέστα σε έναν κωμικό-δραματικό ρόλο, από αυτούς που η ίδια λάνσαρε με έναν εντελώς δικό της ιδιότυπο τρόπο. Αυτόν που την έκανε πάντα να ακροβατεί στον χώρο της κουλτούρας και στον χώρο των ανθρώπων που την ξέρουν μόνο από τα τηλεοπτικά περιοδικά.
Σηκώνει ψηλά τα σαιξπηρικά μανίκια της
Κι όμως τώρα η Δήμητρα μπορεί να σηκώνει ψηλά τα σαιξπηρικά μανίκια της, να αφήνει ξέμπλεκα και αχτένιστα τα μακριά μαλλιά της -ένδειξη αθωότητας ή χαλαρής διάθεσης;- και να χαζεύει τον ήλιο της Θεσσαλονίκης μιλώντας για πράγματα συναρπαστικά. Κι αυτά σας διαβεβαιώνω, δεν είναι πράγματα που θα έθρεφαν σελίδες mainstream περιοδικών, αλλά τίτλους ψαγμένης βιβλιογραφίας.
Ισως σε αυτό να βοηθάει και η αλλαγή στην προσωπική της ζωή. Η Δήμητρα Ματσούκα επιστρέφει στα στέκια που πάντοτε αγαπούσε αλλά δεν της επέτρεπαν άλλες καταστάσεις να πηγαίνει: στο «Galaxy» στη Σταδίου, στο «Key» της Πραξιτέλους και ενίοτε στο πιο πριβέ «Salon de Bricolage» για να μπορεί να λέει μια κουβέντα με άνεση χωρίς να την καρφώνουν αδιάκριτα οι ενοχλητικοί ρεπόρτερ. Ειδικά τώρα, που αποφάσισε να (ξανα)κάνει ήσυχα τη βόλτα της, σαν ένα κορίτσι που ξαναθυμάται τις εποχές που μπορούσε να σαχλαμαρίζει με άνεση χωρίς να την ενδιαφέρει τίποτα, μαζί με το νέο της αμόρε, τον διευθυντή σύνταξης free press εντύπου Φώτη Βαλλάτο, έπεσαν να τη φάνε.
Τη φαντάζομαι να τον παίρνει αγκαζέ και μαζί να γυρνάνε τους δρόμους της πόλης σαν σκηνή από το εξώφυλλο του «Freewheeling» του Bob Dylan. Ο Φώτης, γνωστή αστική περσόνα, από αυτούς που έχουν δει τα πιο κουλά indie συγκροτήματα που τα γνωρίζουν μόνο σε απομακρυσμένα χωριά του Essex, που κάποτε έπαιζε σφαλιάρες με τον Αλεξ Καπράνος των Franz Ferdinand και για τον οποίο οι ίδιοι οι «New York Times» ανέφεραν ως τον εκφραστή της εναλλακτικής μουσικής κοινότη- τας της Αθήνας, βρήκε μάλλον τον μπελά του. Τόλμησε να ανεβάσει τρεις, τέσσερις από τις εναλλακτικές φωτογραφίες της Δήμητρας στο Twitter του, με τα γνωστά κουλά σχόλια και μια οπτική που μάλλον ταιριάζει σε μπιτ ποιητές παρά στον όχλο, και τα μεσημεριανάδικα σκυ- λιάσανε για τον «διανοούμενο» και άγνωστο νέο αμόρε της Ματσούκα.
Πέταξε μακριά τους «δράκουλες» της ενημέρωσης
Αρχισαν τα σενάρια για γάμους -ένα κουλό νυφικό για πλάκα που φορούσε σε μια φωτογραφία- και οι γνωστοί «δράκουλες» της ενημέρωσης ρούφηξαν φρέσκο αίμα. Είπαμε, η Δήμητρα μπορεί να ανανεώθηκε, αλλά δεν κατάφερε να πετάξει μακριά τους τηλεοπτικούς δαίμονες που τη θυμούνται κάθε φορά που τολμάει να αλλάξει κάτι στη ζωή της - από την κόμμωση μέχρι αγαπημένο. Οσο όμως κι αν οι τίτλοι πλέον φουρμάζουν για τα προσωπικά της Δήμητρας, η ίδια μπορεί εν τω μεταξύ να χαζεύει από τον καναπέ της το βραβείο που κέρδισε για μια εξαιρετική ταινία (το «Σκλάβοι στα δεσμά τους»), να πίνει τις μπίρες της ακού- γοντας Radiohead και να μιλάει για τα αγαπημένα της θέματα: το θέατρο, το σινεμά, τα βιβλία.
Πριν από έναν μήνα έτυχε να βρίσκεται στο πάνελ των παρουσιαστών του τελευταίου βιβλίου του φίλου της και συγγραφέα Θανάση Χειμωνά, αλλά προφανώς οι βιβλιοπαρουσιάσεις δεν ενδιαφέρουν τους παπαράτσι, που αδιαφόρησαν για το γεγονός. Οπως και να ’χει, και όποια κι αν είναι πλέον η νέα Δήμητρα -μούσα του Κωνσταντίνου Ρήγου, πρωταγωνίστρια του Σαίξπηρ και του Εθνικού ή της τηλεόρασης-, το θέμα είναι ότι δείχνει να απολαμβάνει πραγματικά τον νέο ακομπλεξάριστο εαυτό της. Της στέλνω μήνυμα ότι είμαι σίγουρη ότι θα της αρέσει το νέο CD της PJ Harvey, το οποίο -δεν ξέρω γιατί- μου θυμίζει εκείνη. Ο,τι κι αν κάνει άλλωστε, για μένα η Δήμητρα θα είναι πάντα το ροκ κορίτσι το οποίο δεν θα καταλάβει ποτέ κανείς και δεν θα μεγαλώσει ποτέ. Οπως όλοι δηλαδή οι ροκ σταρ.
protothema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου