Όπως στη δική μας χώρα, υπάρχουν κάποια πράγματα που ερχόμενοι οι τουρίστες δεν επιτρέπεται να κάνουν (π.χ. να μπουν οι γυναίκες σε μοναστήρια με σορτσάκι ή -ακόμα χειρότερα- με μαγιό), έτσι και σε κάποια κράτη του εξωτερικού υπάρχουν κάποια taboos, τα οποία καλό θα είναι να αποφύγεις, για να μην παρατείνεις τις διακοπές σου κι από το πεντάστερο βρεθείς στης φυλακής τα σίδερα.
Ιταλία: Ακόμα και στη γειτονική μας χώρα, όπου ισχύει το «ούνα ράτσα, ούνα φάτσα», για να επισκεφτεί κανείς το Βατικανό πρέπει να είναι σεμνά (το εννοούμε) ενδεδυμένος.
Dubai: Ένας από τους πιο hot προορισμούς των τελευταίων χρόνων. Με το ρυθμό ανάπτυξης της περιοχής να ξεπερνάει ακόμα και την ταχύτητα του φωτός, ποιος θα πίστευε ότι θα είχαν μείνει ίχνη πατροπαράδοτων ηθών και εθίμων – κι όμως οι μουσουλμάνοι τις κρατάνε τις παραδόσεις. Τον Ιούλιο του 2008, ένα ζευγάρι Βρετανών, η Michelle Palmer και ο Vince Acors, θέλησαν να εκδηλώσουν την… αγάπη τους, δημόσια, στην παραλία Jumeirah. Και δεν είναι μόνο ότι προσέβαλαν τη δημόσια αιδώ και καταδικάστηκαν με κίνδυνο να μαστιγωθούν. Ήταν και το ότι τους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τριών μηνών επειδή είχαν σεξουαλικές περιπτύξεις εκτός γάμου!
Tαϋλάνδη: Υπάρχουν χώρες όπου μπορείς να τους βρίσεις όποιον θέλεις, εκτός από τη βασιλική οικογένεια, γιατί τότε τα πράγματα θα πάρουν μια πιο σκούρα απόχρωση. Κάτι το οποίο εμπέδωσε πολύ καλά ο Ελληνοαυστραλός συγγραφέας Harry Nicolaides, ο οποίος εξέδωσε ένα βιβλίο το οποίο έκανε σκληρή κριτική στη μοναρχία. Οι Ταϊλανδέζοι, που δεν τα σηκώνουν κάτι τέτοια, τον συνέλαβαν, καταδικάζοντάς τον με συνοπτικές διαδικασίες σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών, μέχρι που πήρε άφεση αμαρτιών από το βασιλιά. Επίσης, στην Ταϊλάνδη, δεν επιτρέπεται να τσαλακώσεις τα χαρτονομίσματα με τη φιγούρα του βασιλιά, αλλά ούτε καν να γλείψεις το γραμματόσημο, το οποίο έχει επίσης τα μούτρα του μεγαλειοτάτου.
Νέα Ζηλανδία: Στις μεσογειακές χώρες, οι γνωστοί μεταξύ τους, όταν συναντιούνται συνηθίζουν να φιλιούνται σταυρωτά. Αυτό δεν ισχύει στη φυλή Maori. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν τον χαιρετισμό «hongi» που περιλαμβάνει το τρίψιμο των μυτών τους.
Μέση Ανατολή: Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται για πρώτη φορά τις αραβικές χώρες μένουν έκπληκτοι από το πόσο στενές είναι οι σχέσεις των αντρών μεταξύ τους, σε σημείο μερικοί να περπατούν ακόμα και πιασμένοι χέρι με χέρι. Αυτό υπολογίζεται ως ένα είδος συγγένειας και όχι κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο. Επίσης όταν θα πακετάρεις τις βαλίτσες σου για να πάρεις το δρόμο της επιστροφής, δεν είναι απαραίτητο να ευχαριστήσεις αυτούς που σε φιλοξένησαν. Οι πολίτες των αραβικών χωρών θεωρούν τη φιλοξενία προνόμιο. Εκείνοι πρέπει να σε ευχαριστήσουν κι όχι εσύ.
Ιαπωνία: Την προσοχή σου στα χρώματα που επιλέγεις να φορέσεις, πρέπει να δείξεις σε ενδεχόμενο ταξίδι σου στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Απαγορεύεται να φορέσεις μωβ, εκτός αν έχεις πένθος. Θα μου πεις τώρα, αν είναι στη μόδα, τι θα βάλεις; Βρες κάτι άλλο.
Ιράν: Το να δείχνεις με τον αντίχειρά σου ότι όλα είναι καλά, οι πολίτες το εκλαμβάνουν ως κάτι προσβλητικό, οπότε μην το κάνεις. Για το καλό σου.
Νησιά Fiji: Για να μπορέσεις να επισκεφτείς παραδοσιακά χωριά, θα πρέπει πρώτα να έχεις την άδεια του αρχηγού του χωριού. Με το που θα πάρεις την άδεια, θα γίνει μία τελετή υποδοχής προς τιμή σου, κάτι που συνήθως περιλαμβάνει και συζήτηση με τον αρχηγό.
Μπαλί: Δεν επιτρέπεται να ακουμπάς το κεφάλι κάποιου, καθώς πιστεύουν ότι εκεί βρίσκεται η βάση της ψυχής και γι’ αυτό είναι ιερό.
Ινδία: Το να αφήνεις λίγο φαγητό στο πιάτο σου δεν είναι κανόνας του σαβουάρ βιβρ, όπως στο Δυτικό κόσμο. Σημαίνει απλά ότι είσαι ικανοποιημένος. Αν κάνεις το αστείο και το φας όλο, πάει να πει πως πεινάς ακόμα και ότι ο οικοδεσπότης δε σε φρόντισε αρκετά. Δεν ξέρω αν σε αυτή την περίπτωση σε ταΐζουν κι άλλο...
Σιγκαπούρη: Το να ξεχνάς να τραβήξεις το καζανάκι μπορεί να επιφέρει υψηλά πρόστιμα, όπως και το να ρυπαίνεις, να καπνίζεις και να φτύνεις στο δρόμο, να μασάς τσίχλα ή να ταϊζεις περιστέρια. Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα…
Τζαμάϊκα: Μην τολμήσεις να φωτογραφήσεις ή να βιντεοσκοπήσεις κάποιον στο δρόμο. Αν δεν προλάβει να καλύψει το πρόσωπό του, είναι ικανός να περάσει απέναντι σταματώντας τα αυτοκίνητα, για να έρθει να σου πάρει την κάμερα. Πιστεύουν πως όταν τους φωτογραφίζεις, φυλακίζεις την ψυχή τους. Αν δεν το πιστεύεις, στείλε email στο Γιώργο (Κυπαρίσση) και ζήτησε να στο διηγηθεί. Του έχει συμβεί.
Τουρκία: Βρίσκεσαι στους γείτονες κι επιθυμείς να πάρεις κάτι για σουβενίρ, άσχετα αν κι αυτό θα έχει κάτι από Ελλάδα. Φρόντισε λοιπόν, το μικρό σου λάφυρο να έχει πιστοποιητικό που να αναφέρει ότι δεν πρόκειται για κάποιο αυθεντικό κομμάτι, γιατί αν σε περιλάβουν οι τουρκικές αρχές μπορεί να αποτελέσεις την αφορμή για το sequel της ταινίας τo Εξπρές του Μεσονυκτίου.
Ουκρανία: Αν θέλεις να δώσεις λουλούδια ως δώρο, φρόντισε το μπουκέτο να περιλαμβάνει μονό αριθμό ανθών, καθώς ζυγό βάζουν στις κηδείες. Επίσης, αν πηγαίνεις λουλούδια σε οικοδέσποινα μην αγοράσεις κίτρινο χρώμα ή πασχαλιές καθώς και αυτά χρησιμοποιούνται για κηδείες. Πάρε καλύτερα ένα μπουκάλι λικέρ, που λόγω αλκοόλ θα το εκτιμήσουν και περισσότερο.
Βρετανία: Απαγορεύεται να φιλιέσαι με κάποιον στην αποβάθρα των τρένων κι αυτό όχι γιατί προσβάλλονται, αλλά για να μην καθυστερεί η αμαξοστοιχία επειδή εσύ δεν την χορταίνεις. Μάλιστα, έχουν τοποθετήσει και τις ανάλογες «anti-kissing» πινακίδες. Πρόσφατα δημιουργήθηκε κι ένας χώρος όπου επιτρέπονται τα μακράς διαρκείας φιλιά και ονομάστηκε «kissing zone». Είναι τρελοί αυτοί οι Βρετανοί...
Αίγυπτος: Αν τολμήσεις να βάλεις αλάτι στο φαγητό σου επί αιγυπτιακού εδάφους να ξέρεις ότι θα προσβάλλεις το chef. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να αγχώνεσαι για τη γεύση του φαγητού σου. Χρησιμοποιούν τόσο πολλά μπαχαρικά που το τελευταίο πράγμα που θα σου λείψει θα είναι το αλάτι.
Ουγγαρία: Δεν επιτρέπεται μετά από μία πρόποση να τσουγκρίσεις ποτήρια με μπύρα λόγω της παράδοσης στη μνήμη των στρατιωτών που σκοτώθηκαν στην επανάσταση του Habsburg. Ο θρύλος αναφέρει ότι οι Αυστριακοί αφού εκτέλεσαν δεκατρείς Ούγγρους μάρτυρες, γιόρτασαν πίνοντας μπύρες και τσουγκρίζοντας τα ποτήρια. Η παράδοση θέλει τους ντόπιους να μην τσουγκρίσουν για τα επόμενα 150 χρόνια. Αν και έχει… σφυρίξει η λήξη του εμπάργκο, η παράδοση συνεχίζεται και κανείς δεν τολμάει να τσουγκρίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου