της Άννας Κουβαρά
Από την Παρασκευή το απόγευμα, που έβγαλα τις γόβες που με χτυπούσαν όλη μέρα, μέχρι την Δευτέρα το πρωί έμεινα ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Αργά το βράδι του Σαββάτου έπιασα τον εαυτό μου να συγκινείται μέχρι δακρύων με μια διαφήμιση αναψυκτικού, ενώ γύρω μου υπήρχαν τα απομεινάρια μιας πίτσας, ένα κουτί μισοφαγωμένα γλυκά, το τασάκι με τα αποτσίγαρα.. όλα αυτά εκεί που κοιμόμουν. Τα δε μεσάνυχτα της Κυριακής έψαχνα να βρω δικαιολογίες για να μην πάω στο γραφείο την Δευτέρα. Φοβάμαι ότι η κατάθλιψη έχει χτυπήσει την πόρτα μου, ή μήπως όχι;
Η κατάθλιψη δεν είναι one size. Ειδικά όσον αφορά στις γυναίκες, οι οποίες είναι και περισσότερο επιρρεπείς στο να ασθενήσουν. Πολλές φορές τα συμπτώματα διαφέρουν, όπως διαφέρουν και οι αιτίες. Από καθαρά οργανικές –όπως οι ορμονικές αλλαγές της εμμηνόπαυσης- μέχρι το στρες μιας
απόλυσης ή ενός διαζυγίου… Τα πιο κοινά συμπτώματα
-Έλλειψη χαράς και ενδιαφέροντος για πράγματα που
πριν σας ευχαριστούσαν
-Αίσθήματα ενοχής, απελπισίας και απαξίωσης
-Έντονες σκέψεις που αφορούν το θάνατο
-Προβλήματα στον ύπνο
-Αυξομειώσεις βάρους
-Δυσκολία συγκέντρωσης
-Ελλειψη ενέργειας καις συνεχής αίσθηση κούρασης
-Μελαγχολία και κακή διάθεση
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρxoυν αρκετοί διαφορετικοί -και όμως σχετικοί μεταξύ τους- παράγοντες. Έρευνες δείχνουν ότι γυναίκες χαμηλότερου χρηματοοικονομικού επιπεδου έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή τους, λόγω του μεγαλύτερου ποσοστου άγχους που βιώνουν. Υπάρχουν όμως και παράγοντες άσχετοι με την καθημερινότητα όπως:
-Οικογενειακό ιστορικό ψυχικών διαταραχών
-Ο θάνατος ενός γονιού πρν από την ηλικία των 10 ετων
-Ψυχική ή σωματική κακοποίηση στην παιδική ηλικία
-Λήψη αντισυλληπτικών με μεγάλο ποσοστό προγεστερόνης
-Χρήση γοναδοτροπίνης, ως μέρος θεραπευτικής αγωγής για την υπογονιμότητα
-Επίμονες στρεσογόνες αιτίες (όπως η μακροχρόνια ανεργία)
-Ο φόβος της απώλειας (ή και η πραγματική έλλειψη) της οικογένειας, των φίλων, κλπ.
Τρόποι αντιμετώπισης
Αν αιστανθείτε ότι πραγματικά δεν τα βγάζετε πέρα μόνες σας και χρειάζεστε βοήθεια, μην διστάσετε να την ζητήσετε. Και εννοώ από επαγγελματιές και όχι από σκόρπιες πληροφορίες, ή την καλύτερης σας φίλη (αν και εκείνη θα παίξει σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της κατάστασης).
-Ξεκινήστε από τον γυναικολόγο σας και συζητήστε μαζί του την περίπτωση τα αντισυλληπτικά που χρησιμοποιείτε να μην βοηθούν και να πρέπει να τα αλλάξετε. Επίσης, αν έχετε προβλήματα με τον κύκλο σας, κάνετε κάποια θεραπεία γονικότητας, ή είστε ήδη έγκυος, τα συμπτώματα της κατάθλιψης μπορεί να είναι περαστικά και δεν χρειάζεται πρόσθετη θεραπεία.
- Αναζητήστε έναν ψυχολόγο (ή ψυχίατρο) και μιλήστε μαζί του. Υπάρχουν τεχνικές που μπορούν να βοηθήσουν στο να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο την ίδια την κατάθλιψη αλλά και τους λόγους που μας οδήγησαν εκεί. Όπως το στρες, μια μεγάλη απώλεια, η έλλειψη αυτοεκτίμησης, η κάθε είδους κακοποίηση… Δεν είναι πια ταμπού και θα σας βοηθήσει να ζήσετε καλύτερα την ζωή σας.
-όσον αφορά στην φαρμακευτική αγωγή (αν αυτή χρειάζεται) θυμηθείτε ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε πολύ πιο ευαίσθητες στα αντικαταθλιπτικά και συνήθως παίρνουμε μικρότερη δόση από έναν άντρα. Όμως, πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί να «συμπληρωθεί» η θεραπεία από χάπια για διατροφικές διαταραχές ή κρίσεις πανικού (συχνές παρενέργειες).
Όπως και να έχει, ενδιαφερθείτε για τον εαυτό σας χωρίς ενοχές, αφιερώστε του λίγο χρόνο, κανακέψτε τον όπως κάνετε για όλους τους άλλους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σας και διεκδικήστε το δικαίωμα στην χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου