Η Luciana Delle Donne δούλευε επί 20 χρόνια ως διευθύντρια τράπεζας. Μέχρι που ένας μήνας εθελοντικής εργασίας σε θεραπευτήριο στη Βραζιλία, τής άλλαξε για πάντα τη ζωή. Σήμερα, είναι ο ιθύνων νους πίσω από την... εταιρία «Officina Creativa», με έδρα την ιταλική πόλη Λέτσε, η οποία παράγει δημοφιλείς τσάντες από φαινομενικά άχρηστα υλικά, φτιαγμένες μέσα στις φυλακές από κρατούμενες!
Η Συριανή Άννα Δαρζέντα ήταν 44 ετών, όταν αποφάσισε να τεθεί επικεφαλής μιας ομάδας 28 γυναικών -κυρίως άνεργων- οι οποίες δημιούργησαν μια πρωτοποριακή συνεταιριστική εταιρία catering, δίνοντας ταυτόχρονα δεύτερη ζωή σε ένα παλιό γαλλικό νοσοκομείο-μοναστήρι, που σήμερα στεγάζει τα εργαστήριά τους.
Οι ιστορίες της Luciana και της 'Αννας, μαζί με εκείνες άλλων 34 επιχειρηματιών, γυναικών και ανδρών, παρουσιάζονται σε οδηγό, που εξέδωσε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τίτλο "Το μυστικό της επιτυχίας: τα πoλλά πρόσωπα της επιχειρηματικότητας στην Ευρώπη".
Ελλάδα: Από την ανεργία στο "διανησιωτικό" catering!
=========================
Ήταν το 2000, όταν στη Σύρο, ένα νησί μαστιζόμενο από ενδημική ανεργία, 28 γυναίκες αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν εργατικό συνεταιρισμό με την επωνυμία "Καστρί". Ψυχή του εγχειρήματος ήταν η 44χρονη, τότε, Άννα Δαρτζέντα.
Οι γυναίκες -στην πλειονότητά τους άνεργες, χωρίς ιδιαίτερη κατάρτιση- πήραν χρηματοδότηση από το πρόγραμμα "Equal" και ξεκίνησαν αρχικά να παράγουν μαρμελάδες και λικέρ, βαδίζοντας στην «πεπατημένη» των γυναικών συνεταιρισμών.
Γρήγορα, όμως, η Αννα αντιλήφθηκε ότι «η Σύρος δεν ήταν Βόλος, για να μπορεί να παράγει μαρμελάδες». Έτσι, οι "28" ξεκίνησαν να παρέχουν υπηρεσίες catering για γάμους, πάρτι και συνέδρια, πηγαίνοντας και σε άλλα νησιά (π.χ. Μύκονο, αν και η δυσκολία ακτοπλοϊκής σύνδεσης σε περίπτωση κακοκαιρίας δυσκολεύει αυτό το άνοιγμα). «Πριν από έξι χρόνια ανοίξαμε και εστιατόριο στην Ερμούπολη, που αποδίδει σήμερα το 80% των εσόδων μας», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η 'Αννα.
Οι «ουρές» έξω από το εστιατόριο, για το οποίο οι 28 γυναίκες μαγειρεύουν καθημερινά περίπου 500 μερίδες σπιτικού φαγητού, είναι συνηθισμένο φαινόμενο, όχι μόνο από τουρίστες, αλλά και από φοιτητές και ντόπιους.
Οι γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 40-50 έτη (η μικρότερη 23 και η μεγαλύτερη 70), έχουν πλέον μηνιαίο εισόδημα 1.100-1.200 ευρώ. Αλλά το κυριότερο όφελος είναι κοινωνικό. «Οι περισσότερες ήταν όλη μέρα στο σπίτι. Τώρα κοινωνικοποιήθηκαν, γνώρισαν κόσμο, που τις σέβεται για τη δουλειά τους», προσθέτει η Αννα.
Η ζωή τους άλλαξε. Και με τη σειρά τους έδωσαν δεύτερη ζωή στο παλιό καθολικό μοναστήρι και νοσοκομείο του Αγίου Σεβαστιανού. Το άλλοτε ερημωμένο κτήριο, 500 τετραγωνικών, που είχε επισκευαστεί στο μεγαλύτερο μέρος του από την Καθολική Επισκοπή και ολοκληρώθηκε από τον συνεταιρισμό, είναι ξανά γεμάτο. Οι αποθήκες και τα εγκαταλειμμένα κελιά του, που κάποτε φιλοξενούσαν καλόγριες, σήμερα στεγάζουν φούρνους, ηλεκτρικές κουζίνες και ψυγεία, τα εργαστήρια, δηλαδή, του συνεταιρισμού.
Η Αννα προτρέπει κι άλλες άνεργες γυναίκες να κάνουν κάτι αντίστοιχο, έχοντας βέβαια υπόψη τους τις δυσκολίες: με πρώτη από όλες το γεγονός ότι για αρκετό καιρό μια καινούργια επιχείρηση «δεν βλέπει φως». «Οι υποψήφιοι επιχειρηματίες πρέπει να κάνουν έρευνα αγοράς, να δουν "τι λείπει από τον τόπο τους". Να ποντάρουν πρωτίστως στην υψηλή ποιότητα. Να έχουν επιμονή», καταλήγει.
Ιταλία: Δημοφιλή αξεσουάρ από τη "βιοτεχνία" της φυλακής.
=======================
Η Ιταλίδα Luciana Delle Donna, πρώην διευθύντρια τράπεζας, έχει ξεκάθαρη άποψη για τα προϊόντα της εταιρίας της, της Officina Creativa: «Πρόκειται για προϊόντα που διηγούνται μια ιστορία περιθωριακών ανθρώπων, που κέρδισαν μια δεύτερη ευκαιρία. Τα προϊόντα μας είναι χειροποίητα με ...αρχές και εκπέμπουν τη σημασία που έδωσαν σε αυτά οι φυλακισμένες γυναίκες που τα δημιούργησαν, χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα άχρηστα υλικά».
Η Luciana μιλάει για τη νέα μάρκα της Officina Creativa, με το brand «Made in Carcere» (σ.σ. Φτιάχτηκε στη φυλακή), που δημιουργήθηκε με έμπνευση από έναν μήνα εθελοντικής εργασίας στη Βραζιλία. Με απλά λόγια, ο μη κερδοσκοπικός, κοινωνικός συνεταιρισμός της Luciana συμβάλλει στην εκπαίδευση και επανένταξη φυλακισμένων γυναικών.
Οι κρατούμενες φτιάχνουν -μεταξύ άλλων- υφασμάτινες τσάντες για ψώνια. Άλλη πρωτοβουλία της εταιρίας είναι το «Γραφείο για Εύκολη Ανανεώσιμη Ενέργεια (ER-RE)», που έχει ως στόχο να αφυπνίσει το κοινό για τη χρήση ανανέωσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ).
Πόσο έχει επηρεάσει το όλο εγχείρημα η οικονομική κρίση; «Μα η στρατηγική μας γεννήθηκε από την κρίση. Την οικονομική και την κρίση αξιών. Επικεντρωνόμαστε στην ανάγκη να "σώσουμε", χρησιμοποιώντας Ανανεώσιμες Πηγέ Ενέργειας, ανακυκλωμένα άχρηστα υλικά και "περιθωριοποιημένο" ανθρώπινο δυναμικό», εξηγεί.
Φινλανδία: Αρωματισμένα κοσμήματα ή πώς ένα ...λαγουδάκι άνοιξε τις πόρτες στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού
===============================
Η Φινλανδή Τuula Antola επέστρεψε από επαγγελματικό ταξίδι φέρνοντας δώρο στην κόρη της, την 6χρονη Hana, ένα λαγουδάκι-παιχνίδι. Το παιχνίδι είχε απορροφήσει το άρωμα της Τuula στη διάρκεια του πολύωρου ταξιδιού. Όταν η Hanna το αγκάλιασε, αναφώνησε ενθουσιασμένη: «Μαμά, αυτό το λαγουδάκι μυρίζει ακριβώς όπως εσύ!». Η φράση αυτή αποτέλεσε για την Tuula, η οποία ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία των 30-40 ετών, τη σπίθα της έμπνευσης, για να ξεκινήσει να παράγει ...αρωματισμένα κοσμήματα!
Σήμερα, η επιχείρησή της, με την επωνυμία "Kaipaus Finland Oy Ltd" και με έδρα το Espoo, που χρηματοδοτήθηκε από προγράμματα τεχνολογίας και καινοτομίας, σχεδιάζει-κατασκευάζει-εμπορεύεται αρωματικά προϊόντα, με βάση τη νανοτεχνολογία. Τα προϊόντα της παράγονται στη Φινλανδία από κεραμικές ύλες και πολύτιμα μέταλλα. Αποτελούν δε, την πρώτη εφαρμογή σε καταναλωτικά προϊόντα, των αρωματικών κελυφών "Nanofrago", που αναπτύχθηκαν από την ίδια την Tuula. Η εταιρία έχει τιμηθεί με το διεθνώς αναγνωρισμένο φινλανδικό βραβείο ντιζάιν "Fennia".
Τι συνιστά η Tuula στους νέους επιχειρηματίες; «Να έχουν πάθος με την καινοτομία, θάρρος και να εμπιστεύονται τις δυνατότητές τους […]Να είναι αποφασιστικοί στις κρίσεις, να τις μελετούν διεξοδικά και χωρίς προκαταλήψεις και να εμπιστεύονται τον εαυτό τους».
Σλοβακία: Μια χρυσή επιχείρηση με αφετηρία ένα χρεοκοπημένο αγρόκτημα
====================================
Το 1991, η Ol'ga Αpolenikova από τη Σλοβακία, που σήμερα ανήκει στην ηλιακή κατηγορία 50+, αποφάσισε να γίνει αγρότισσα. Σίγουρα, πολλοί θα προσπάθησαν να τη ...συνεφέρουν, όταν νοίκιασε ένα αγρόκτημα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας με 180 αγελάδες. Η ίδια, όμως, αποδείχθηκε ότι ήξερε τι έκανε. Μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να αυξήσει το μέγεθος ενοικιαζόμενης έκτασης και κοπαδιού. Έκανε τον κλειστό στάβλο ανοιχτό, κάτι που μαζί με τη βελτίωση της τροφής των ζώων, οδήγησε σε τριπλασιασμό παραγωγής το 2005!
Αργότερα, μελετώντας την αγορά, η Οl'ga κατάλαβε ότι έπρεπε να αλλάξει τις αγελάδες με πρόβατα. Και ξεκίνησε να παράγει πρόβειο γάλα και τυρί, με παραδοσιακές μεθόδους. Γρήγορα, η εταιρία της, με έδρα την Pruzina, έλαβε πιστοποίηση βιολογικής παραγωγής, κέρδισε το "Σλοβακικό Σήμα Ποιότητας" και βραβεύτηκε ως η καλύτερη παραγωγός φρέσκου τυριού και σλοβακικού "Bryndza".
H Ol'ga πιστεύει ότι ο φόβος δένει τα χέρια. Και προτρέπει τους νέους επιχειρηματίες να προχωρούν ακάθεκτοι, όταν πιστεύουν στις ιδέες τους: «Εφόσον είσαι σίγουρος για τις ιδέες σου και πιστεύεις στον εαυτό σου, προχώρα και μην τις απωθείς».
Μαυροβούνιο: Το όνειρο μιας Μαυροβούνιας γιαγιάς και η επιχειρηματική συνταγή του ελαιόδεντρου zutica
=========================================
Η Μirjana Babic από το Μαυροβούνιο, ιδρύτρια της Mira Soaps, είχε υπόψη της δύο πράγματα, όταν ξεκίνησε να παράγει το δημοφιλές πλέον σαπούνι της: το ένα ήταν ότι οι καταναλωτές ζητούν ολοένα και περισσότερα φυσικά προϊόντα. Και το δεύτερο ήταν το όνειρο της γιαγιάς της, που έφτιαχνε σαπούνια με ελαιόλαδο και πάντα ήθελε να μοιραστεί αυτή τη γνώση.
Έτσι -και με χρηματοδότηση από το Κέντρο Έναρξης Επιχειρήσεων της πόλης Μπαρ- η Mirjana αποφάσισε να παρασκευάσει ένα φυσικό σαπούνι, όπως ακριβώς έκανε η γιαγιά της και γενιές Μαυροβούνιων.
Το συγκεκριμένο προϊόν είχε σχεδόν εξαφανιστεί από την περιοχή του Μπαρ, αν και ήταν κομμάτι της εθνικής παράδοσης. Η βασική πρώτη ύλη του σαπουνιού προερχόταν από το λάδι του ελαιόδενδρου "zutica', το οποίο εθεωρείτο ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Η επιχειρηματίας, που επίσης ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία 40-50 ετών, τα κατάφερε να παράγει ένα τέτοιο σαπούνι αρωματοθεραπείας, υψηλής ποιότητας και φιλικό προς το περιβάλλον.
Προτείνει στους επίδοξους επιχειρηματίες: «Να είναι σίγουροι για την ιδέα τους και να μην τα παρατήσουν γρήγορα. Στόχος τους πρέπει να είναι η επιχείρησή τους και όχι τα χρήματα. […] Επίσης, πρέπει να αποφύγουν τον δανεισμό υπερβολικών χρηματικών ποσών».
Βουλγαρία: Από την παλιά κομμουνιστική Βουλγαρία στα στούντιο αερόμπικ και τα ξενοδοχειακά έπιπλα
===========================================
Η Genoveva Christova και η συνέταιρός της γνωρίστηκαν το 1989 και, ήδη από τότε, είχαν μέσα τους το επιχειρηματικό δαιμόνιο. Έτσι, ίδρυσαν το πρώτο στούντιο αεροβικής γυμναστικής στη Βάρνα. Ήταν η εποχή της παλιάς κομμουνιστικής Βουλγαρίας κι οι δύο τους ήταν ακόμη πολύ νέες.
Το 2006, ο δύο κοπέλες αποφάσισαν να αλλάξουν κλάδο και η επιχείρησή τους, με την επωνυμία Ligna Group Ltd και έδρα τη Σόφια, άρχισε να κατασκευάζει και να εξάγει έπιπλα για ξενοδοχεία, "πατώντας πόδι" σε έναν κλάδο που χαρακτηριζόταν «ανδροκρατούμενος».
Αν και κάποιοι έσπευσαν τότε να προεξοφλήσουν την αποτυχία του εγχειρήματος, οι πωλήσεις του Ligna Group, που πλησιάζουν σήμερα τα 2 εκατομμύρια ευρώ, τούς διέψευσαν. Ο όμιλος εξάγει, κυρίως σε Γαλλία και Γερμανία, βουλγαρικά έπιπλα ξενοδοχείων.
Παρά την οικονομική κρίση, η επιχείρησή τους σημείωσε άνοδο πωλήσεων κατά 28%, έναντι πτώσης 37% γενικά στον κλάδο του επίπλου στη Βουλγαρία. Επόμενος στόχος τους είναι η είσοδος στις αγορές Ηνωμένου Βασιλείου και Ιταλίας. Η Genoveva (ηλικιακή κατηγορία 30-40) πιστεύει ότι η καλύτερη προετοιμασία για να γίνει κάποιος επιχειρηματίας είναι να έχει υπάρξει αθλητής/αθλήτρια: «γιατί αυτό σού μαθαίνει να έχεις θέληση για να νικήσεις και ισχυρό κίνητρο».
Γαλλία: Μια ηλεκτρονική μπουτίκ στην υπηρεσία των γυναικών που θηλάζουν
===========================================
Όταν η Segolene Finet ζούσε στην Καλιφόρνια, ο θηλασμός ήταν ο κανόνας στον κοινωνικό κύκλο της. Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, όμως -διηγείται η ίδια- διαπίστωσε ότι οι «σικ» γυναίκες δεν θήλαζαν, εν μέρει επειδή δεν ένιωθαν άνετα να ταΐζουν το παιδί τους δημοσίως ή και γιατί τα αντίστοιχα ρούχα ήταν «άχαρα».
Ετσι, ξεκίνησε το "mamaNANA", μια ηλεκτρονική μπουτίκ για θηλάζουσες μητέρες. Πολλοί αναρωτήθηκαν τότε: «Για ποιό λόγο να κάνεις κάτι τέτοιο στη χώρα με τα χαμηλότερα ποσοστά θηλασμού στην Ευρώπη»; Η Segolene, όμως, δεν είχε την ίδια γνώμη. Πίστευε ότι πολλές γυναίκες θα ήθελαν ίσως να θηλάσουν, αν οι προϋποθέσεις ήταν καλύτερες.
Με τα ρούχα της "mamaNANA", οι θηλάζουσες γυναίκες μπορούν να ντυθούν με την τελευταία λέξη της μόδας. Όλα τα ρούχα μοιάζουν με τα «συμβατικά», εκτός από μια λεπτομέρεια στο κόψιμο, που επιτρέπει στο βρέφος να "βρει" ευκολότερα το στήθος.
Πάντως, η Segolene (ηλικιακή κατηγορία 40-50) προειδοποιεί: «Η επιλογή μιας επιχειρηματικής ευκαιρίας δεν πρέπει να γίνεται με μοναδικό κίνητρο τα χρήματα. Επιλέξτε κάτι που σας ενδιαφέρει σε βάθος».
Πολωνία: Μια παρ΄ολίγον δικηγόρος "μαγεύει" το Wallpaper με τα κιλίμια της!
=========================
Η Magdalena Lubińska από την Πολωνία σκεφτόταν να γίνει δικηγόρος, αλλά τα εγκατέλειψε στο "παρά πέντε" (στο τέταρτο έτος!), για να ιδρύσει μια εταιρία, που θα της επέτρεπε να κάνει επάγγελμα το πάθος της για τη διακόσμηση. Έτσι, το 2004 και με χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, εγένετο η Moho Design Ltd, της οποίας τα κιλίμια και χαλιά φτιάχνονται από μαλλί Νέας Ζηλανδίας και υφαίνονται με παραδοσιακή πολωνική μέθοδο (υφασμένη τσόχα). Τα χαλιά αυτά, που φτιάχνονται όπως τα ζητά ο πελάτης, είναι πιο ελαστικά από τα συνήθη, ενώ οι ίνες τους απορροφούν πολύ λίγη σκόνη.
Η εταιρία έχει ήδη αντιπροσώπους σε αρκετές χώρες (π.χ., Βρετανία, Γερμανία, ΗΠΑ, Νορβηγία). Το 2006 βραβεύτηκε από τη "Wallpaper"στην κατηγορία «Καλύτερα Υφάσματα». Η Magdalena (ηλικιακή κατηγορία 30-40) σημειώνει ότι τα όρια υπάρχουν μόνο μέσα στο μυαλό μας, ενώ προτρέπει τους επίδοξους επιχειρηματίες να ακολουθούν τη διαίσθησή τους.
Μ.Βρετανία: Επιχειρηματίες με αναπηρίες
===========================
Προ ετών, η Βρετανίδα Kath Sutherland είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με το σύζυγό της. Του έλεγε πόσο άδικο ήταν το ότι οι άνθρωποι με αναπηρία δεν απολάμβαναν υπηρεσίες ποιότητας και πρακτική στήριξη. Ο σύζυγός της τής είπε τότε …να βγει έξω και να διορθώσει την αδικία. Kαι η Kath το έκανε!
Το 1999 ιδρύθηκε η εταιρία START, που δίνει σε άτομα με αναπηρίες τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές, στην απασχόληση, σε κέντρα ψυχαγωγίας/αθλητισμού και, σε κάποιες περιπτώσεις, να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση.
Η Kath έχει και η ίδια αναπηρία και γνωρίζει τα προβλήματα «από μέσα». Μεταξύ των επιτυχημένων εγχειρημάτων της συγκαταλέγεται μια έκδοση που διαβάζεται εύκολα, με τίτλο «Ιδρύοντας μια επιχείρηση: ένας οδηγός για άτομα με αναπηρίες και τους συμβούλους τους». Επίσης, η START παρέχει επιχειρηματικές συμβουλές σε άτομα με αναπηρία. Ερωτηθείσα τι θα πρότεινε σε έναν επιχειρηματία που περνά κρίση, η Kath απαντά λακωνικά και κατηγορηματικά: «Μην τα παρατάς!»._
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου