Αν έχουμε φίλους έχουμε διπλάσιες πιθανότητες να ζήσουμε περισσότερο. Αντιθέτως η μοναξιά βλάπτει την υγεία τόσο σοβαρά όσο το τσιγάρο, το αλκοόλ και η παχυσαρκία. Μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι ένα από τα πιο σπουδαία «όπλα» μας στον αγώνα για σωματική και ψυχική υγεία είναι οι «δικοί μας άνθρωποι», οι φίλοι και η οικογένεια. Αποδείχτηκε ότι
η ύπαρξη ενός υγιούς κοινωνικού δικτύου αύξησε τις πιθανότητες για επιβίωση σε άτομα όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών τάξεων κατά 50% σε μια περίοδο επτά ετών. Στον αντίποδα, η κοινωνική απομόνωση φαίνεται ότι αυξάνει ραγδαία το ποσοστό της θνησιμότητας, κάνοντας τόσο κακό στον οργανισμό όσο το κάπνισμα, ο αλκοολισμός και η παχυσαρκία. Μάλιστα οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ύπαρξη μόνο λίγων φίλων ισοδυναμεί με το να καπνίζει κανείς 15 τσιγάρα την ημέρα.
Οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Βrigham Υoung της Γιούτα συγκέντρωσαν και ανέλυσαν στοιχεία από 150 προηγούμενες έρευνες που εξέταζαν τις πιθανότητες επιβίωσης σε σχέση με την κοινωνική ζωή του ατόμου, μελετώντας επί επτά χρόνια περισσότερους από 300.000 ανθρώπους σε τέσσερις ηπείρους. Το συμπέρασμα είναι κατηγορηματικό: σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι ωφελούν σημαντικά την υγεία μας και μας κρατούν υγιείς και δυνατούς για περισσότερα χρόνια στη ζωή. « Οταν κάποιος συνδέεται με μια κοινωνική ομάδα, νιώθει ευθύνη για άλλα άτομα. Αυτή η αίσθηση του σκοπού δίνει νόημα στη ζωή... Θεωρούμε τις ανθρώπινες σχέσεις δεδομένες. Είμαστε σαν τα ψάρια που δεν αντιλαμβάνονται ότι ζουν μέσα στο νερό. Είμαστε κοινωνικά όντα, “σχεδιασμένοι” να ζούμε και να εργαζόμαστε σε ομάδες. Οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους μάς συντηρούν και επιδρούν άμεσα στην ψυχική και στη σωματική μας υγεία» λέει η επικεφαλής της έρευνας δρ Τζουλιάν Χολτ-Λούνσταντ.
Αντίθετα, η κοινωνική απομόνωση μπορεί να αποβεί καταστρεπτική σε κάθε ηλικία: ισοδυναμεί με το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα, την ημερήσια κατανάλωση έξι ποτών, την έλλειψη άσκησης και το αυξημένο σωματικό βάρος. Μάλιστα σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, αποδεικνύεται ότι όσοι δεν παντρεύονται ποτέ έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν νέοι σε σχέση με όσους ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας ή ακόμη και σε σχέση με εκείνους που είναι χωρισμένοι. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει «ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός κοινωνικών σχέσεων» για καλή υγεία, αλλά οι άνθρωποι ζουν καλύτερα και περισσότερο όταν δεν νιώθουν μόνοι, έχουν τακτικές κοινωνικές επαφές, καλή επικοινωνία με τα αγαπημένα τους πρόσωπα και κάποιον τον οποίο μπορούν να εμπιστευτούν και στον οποίο μπορούν να βασιστούν σε περίπτωση ανάγκης.
Επίσης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους προσπαθούν να υποκαταστήσουν τη φυσική ανθρώπινη με επαφή με την επικοινωνία μέσω απρόσωπων τεχνολογιών, όπως οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης τύπου Facebook.
« Γιατροί και μέσα μαζικής ενημέρωσης λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους κινδύνους που κρύβει για την υγεία μαςτο κάπνισμα, το άγχος, η παχυσαρκία και η έλλειψη άσκησης. Με βάση όμως όσα προκύπτουν από την έρευνα, θα πρέπει να προσθέσουν αμέσως σε αυτόν τον κατάλογο και τον παράγοντα “μοναξιά”. Οι γιατροί θα πρέπει να αξιολογούν τακτικά την κοινωνική ζωή των ασθενών και να παροτρύνουν όσους είναι απομονωμένοι να κοινωνικοποιούνται και να συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες » λέει η δρ Χολτ-Λούνσταντ.
ΚΕΦΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ
Οσοι πίνουν μαζί με φίλους έχουν 90% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν πρόβλημα αλκοολισμού.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ενωση Χειρουργών, η επίσκεψη αγαπημένων προσώπων ύστερα από μια επέμβαση μειώνει σημαντικά τον πόνο του ασθενούς.
Οι ηλικιωμένοι που έχουν καλή κοινωνική ζωή και δεν νιώθουν μόνοι ζουν κατά 22% περισσότερο απ΄ όσους έχουν ελάχιστους φίλους.
Τα τραύματα επουλώνονται δύο φορές πιο γρήγορα όταν δεχόμαστε στοργή από τους οικείους μας.
(Αναδημοσίευση από ΒΗΜΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου